xarakter — 1. <yun.> 1. Bax xasiyyət. Zeynalda xudkam bir sənətkar xarakteri vardı. S. H.. Mahnı xalqın milli xarakterini canlı surətdə ifadə edən böyük bir ilham məhsuludur. Ə. Bədəlbəyli. 2. ədəb. inc. Tip, surət, obraz. M. F. Axundzadənin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xuy — (Qazax, Şəki, Tovuz) xasiyyət, xarakter. – Xuyunu bilmədiyin atın dalına niyə keçirsəη? (Tovuz); – Atı at yanna bağlasan at xuyu götürər, it yanna bağlasan it (Şəki) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sibğ(ə) — ə. 1) boya, rəng; 2) səciyyə, xarakter; 3) fikir, rəy; 4) cərəyan; 5) din, məzhəb … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
səciyyə — ə. təbiət, xasiyyət, xarakter … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
assimilyasiya — <lat.> 1. dilç. Bir səsin yanındakı səsə bənzədilməsi, məs.: annamaq (anlamaq), atdar (atlar) və s. 2. Bir xalqın başqa bir xalqın dilini, adətlərini və s. ni qəbul etməsi nəticəsində onun içərisində əriyib getməsi. Zorakı assimilyasiya. 3 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ciddiləşdirmək — f. Ciddi eləmək, ciddi şəkil vermək. Üzünü ciddiləşdirmək. – Çingi gülüş vəziyyətindəki simasını ciddiləşdirərək masanı taqqıldatdı. . . Ç.. // Ciddi xarakter vermək, ağırlaşdırmaq. Məsələni ciddiləşdirmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
efir — <yun.> 1. Qədim yunanların təsəvvürüncə: havanın ən yuxarı, sadə, təmiz və şəffaf təbəqəsi. 2. Dünyanı əhatə edən hava, radiodalğalarının yayıldığı fəza. Efir iclas salonunun təntənəli səsini xəbər verdi. Ə. Vəl.. Efirdə qarışıb səslər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
eklektik — 1. is. <yun.> kit. Eklektizmə meyil edən, eklektizm mövqeyində duran adam. 2. sif. <yun.> Eklektizmdən ibarət olan, eklektizm mahiyyətində olan. Eklektik nəzəriyyə. Əsər eklektik xarakter daşıyır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
epizodik — sif. <yun.> 1. Sistematik xarakter daşımayan, təsadüfdən təsadüfə olan. Epizodik kömək. İşin gedişinin epizodik yoxlanması. 2. Yalnız ayrı ayrı səhnələrdə, epizodlarda görünən, daimi olmayan. Epizodik surətlər. Epizodik rollar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fiqur — <lat. figura – görünüş> 1. Bir iş görərkən (rəqs edərkən, təyyarədə uçarkən və s.) birinin və ya bir şeyin aldığı vəziyyət. Rəqsin ayrı ayrı fiqurları. – Təyyarəçi çox vaxt yüksək pilotaj fiqurları göstərməli olur ki, bu zaman insanın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gülüş — is. 1. Şadlıq, sevinc, məmnunluq və s. xarakter hisslərin ifadəsi olaraq ağızdan çıxan qırıq qırıq səslər. Acı gülüş. Şən gülüş. – Əvvəl <Ceyranın> üzündə, danışığında istehzanı andıran bir gülüş vardı. S. H.. Gülün, elə gülün ki; Çatsın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
